Dva mlada i neiskusna „političara“, trenutni predsjednik Vlade Crne Gore Milojko Spajić i predsjednik države Jakov Milatović, svojim nepromišljenim potezima i najnovijim izjavama, povodom Rezolucije o Srebrenici, idu ka tome da im građani na narednim izborima ugase tek započete političke karijere.
Nakon političkog mimoiležanja dva nekadašnja partijska druga, sada, par mjeseci kasnije slažu se oko jednog – da se u Srebrenici dogodio genocid i da treba da se glasa ZA tu rezoluciju, koja bi Srbima nametnula epitet genocidnog naroda.
Spajić i Milatović očigledno pokušavaju zapadnim partnerima da se predstave kao dva mlada balkanska „mirotvorca“, koja su spremna da igraju po svim notama Evropske unije i NATO-a.
Tužno je to da obojica već sada koriste ovu rezoluciju da politički profitiraju i etabliraju se kao pouzdani partneri prvenstveno Sjedinjenim Američkim Dražavma i Njemačkoj, a zatim i drugim državama koje žele da nazovu genocidom zločin koji nema sve elemente genocida.
Nekada dva anti-DPS borca, sada igraju igru koju su Milo Đukanović i družina, žargonski rečeno, obrnuli.
Đukanović je takođe u jednom dijelu svoje političke karijere iskoristio crkvu kao „odskočnu dasku“ da bi se narodu predstavio kao spasitelj kojeg je i Srpska pravoslavna crkva podržavala.
Isti scenario su preuzeli i nekadašnji „apostoli“ iz „apostolsko-ekspertske“ Vlade, zalutalog premijera Zdravka Krivokapića.
A narod, kao narod, ponovo nasjeo na stari trik, korišćenja crkve radi pridobijanja simpatija i glasova Srba.
Kako li se sada osjećaju svi oni Srbi koji su glasali ova dva ekonomska eksperta?
I Đukanović je okrenuo leđa Srpskoj pravoslavnoj crkvi i srpskom narodu, kada se osjetio dovoljno politički i finansijski moćnim, ali Spajić i Milatović su izgleda to odlučili da urade još brže nego bivši lider DPS-a.
Kao ekonomski eksperti, koji se skoro ni ne razumiju u politiku, dva bivša drugara su odlučila da svoje funkcije i nadležnosti upotrijebe u pogrešnom smjeru, protiv onih koji su im vjerovali, a zarad interesa onih kojima uopšte nije stalo do Crne Gore i njenih građana, pogotovo Srba.
Ovo je možda i dokaz da Crkva ubuduće treba da bude oprezna, da ne daje podršku političarima, niti onima koji imaju aspiracije da postanu političari, jer nije slučajnost da se isti scenario ponavlja dva puta u poslednjih 30 godina.
