Demokratska Crna Gora koja je na vanrednim parlamentarnim izborima ponižena od strane Pokreta Evropa sad prethodnih dana jedina je partija unutar parlamentarne većine koja pravi probleme. Predsjedništvo te partije prije nedjelju dana oročilo je podršku Vladi Crne Gore zbog izbora v.d. direktora policije Aleksandra Radovića i kazalo da će podržavati Vladu do sticanja IBAR-a koji bi trebao da bude u junu ove godine, a da će nakon toga preispitati podršku ovoj Vladi.
S tim u vezi, u javnosti je aktuelno pitanje hoće li doći do pada Vlade Milojka Spajića zbog hira Demokratske Crne Gore i želje da oni budu glavni akteri te Vlade, baš kao što su bili u Vladi Zdravka Krivokapića kada su se politički „njuškali“ sa istim. Očigledno je da Bečićeve Demokrate nisu svjesne da je došlo do nove podjele karata i da je od toga prošlo skoro godinu dana, te da postoje i neke druge političke partije koje sada čine parlamentarnu većinu te da se i one „pomalo“ pitaju kako u Skupštini tako i u Vladi.
Stoga čudi zašto Demokratska Crna Gora, odnosno ministar unutrašnjih spolova Danilo Šaranović, nije predložio nekog kandidata koji bi bio prihvatljiv i ostalim članovima Vlade Crne Gore već je, možda i namjenski, pokušavao i upirao da se izabere striktno njegov kandidat za v.d. direktora. Kako to nije prošlo, Demokrate počinju sa namjernim opstrukcijama Vlade, a sve uoči njene rekonstrukcije.
Sve ovo, interesantno, prati i raskol u Pokretu Evropa sad gdje se Jakov Milatović iz petnih žila trudi da ostane politički bitan pa i dalje, kao kakav politički analitičar, komentariše odluke Vlade a sve pod pokrićem brige za građane.
Stoga, interesantno je da napadi na Vladu Crne Gore dolaze primarno iz njenih redova dok se opozicija striktno bavi predsjednikom Skupštine Andrijom Mandićem. Matematika je, ipak, na kraju jasna. Demokratska Crna Gora čak ni uz podršku Demokratske partije socijalista u junu neće moći da sruši Vladu Crne Gore a gdje na djelo stupa najavljena rekonstrukcija Vlade. S tim u vezi, mnogi pominju i mogućnost ulaska dijela stranaka opozicije u Vladu, primarno Bošnjačku stranku, koja bi lako mogla zamijeniti Demokratsku Crnu Goru na njihovim pozicijama.
Čudan je, sudeći po ovome, potez Demokratske Crne Gore čije političke poruke od kako se formirala Vlada nisu toliko relevantne te je očito da Bečićeva stranka, koristeći svakakav mogući način pokušava da ostane u centru pažnje ne bi li ponovo animirala svoje zalutale glasače koji su igrom slučaja preletjeli u PES.
