Prije dvadeset godina, u srcu Evrope, pred očima međunarodne zajednice, desio se pogrom nad srpskim narodom na Kosovu i Metohiji.
Za samo dva dana, pripadnici terorističke organizacije (OVK), protjerali su preko 4.000 stanovnika srpske nacionalnosti, ali i veliki broj ostalog nealbanskog stanovništva.
Preko 900 srpskih i romskih kuća spaljeno je i uništeno od strane albanskih ekstremista.
Uništeno i spaljeno je 35 vjerskih objekata Srpske pravoslavne crkve viševjekovnog postojanja, kao i brojni kulturno-istorijski spomenici, od posebnog kulturnog značaja.
U tom paklu, ubijeno je 16 Srba, a ranjeno preko 150.
Od srpskog stanovništva, etnički je očišćeno šest gradova i devet sela, s prostora Kosova i Metohije.
Najviše zabrinjava to, što je međunarodna zajednica ćutala dok se u 21. vijeku, u srcu Evrope, etnički čisti teritorija od jednog naroda.
Ni dvadeset godina nakon dvodnevnog pakla, niko nije odgovarao za etničko čišćenje, uništenje i spaljivanje stambenih i vjerskih objekata jednog naroda.
Samo četiri godine nakon ovog događaja, međunarodna zajednica je priznala samoproglašenu nezavisnost takozvane države *Kosovo, koja je do svoje „nezavisni“ došla zahvaljujući tome što su 1999. i 2004. godine etnički očistili Kosovo i Metohiju od srpskog stanovništva, pred očima, i uz zvaničnu, a potom nezvaničnu pomoć, cjelokupnog Zapada.
Srpski narod će svakog 17. marta glasno govoriti o pogromu nad srpskim narodom na Kosovu i Metohiji, i patnji kroz koju je taj stradalnički narod prošao, po ko zna koji put, od strane svojih komšija, prijatelja, i ljudi, kojima je srpska ruka uvijek bila ispružena za saradnju, i prijateljstvo.
U kalendaru srpskih stradanja, Martovski pogrom je jedan od najtragičnijih, i najtužnijih.
Zato će se srpski narod vječno sjećati srpskog stradanja i napominjati na patnju kroz koju su prošli ljudi, iz samo jednog razloga – JER SU SRBI!
Ovakvi događaji, treba da nam budu još jedna opomena, da moramo da budemo ujedinjeni, kako se ovakve stvari nikada ne bi ponovile. Srpska sloga je preduslov za pobjede. Bez sloge smo niko i ništa.
Neka živi srpski narod, i naše Kosovo i Metohija!
„VEDRO BIĆE PONOVO!“
Pa sad vidite koga je režim priznao za državu ne pitajući narod! Valjda će doći i vrijeme da se narod pita o svojoj državi i sudbini jer to ipak nije ničija privatna prćija! Bruka je pala na sve nas zbog grupe izdajnika!