Srbi su ga još za života smatrali za sveca, a u prilog zahtevima da bude i zvanično proglašen idu i svjedočenja vjernika o onome šta se dešava na njegovom grobu.
Sam njegov život bio je čudo, a ona su nastavila da se dešavaju i posle njegove smrti. Vjernici se sa posebnom smirenošću i dubokom vjerom mole na zemaljskom grobu patrijarha Pavla u manastiru Rakovica.
Patrijarh Pavle (svetovno ime Gojko Stojčević) rođen je 11. septembra 1914. godine u selu Kućanci kod Donjeg Miholjca u Slavoniji. Na tronu Svetog Save kao patrijarh srpski proveo je punih 19 godina, a među narodom je bio veoma omiljen zbog skromnosti i istinoljubivosti.
Ljudi se kunu da im je molitva nad njegovim moštima pomogla pri ozdravljenju.
Među njima je i bračni par iz Kosjerića, čijem je dvanastogodišnjem sinu otkriven najprogresivniji karcinom osteosarkom u potkolenici, a upravo mu je, kako tvrde, molitva nad grobom patrijarha Pavla pomogla u ozdravljenju.
Oni koji dolaze bar jednom mjesečno na mjesto gde počiva omiljeni srpski patrijarh tvrde da je on taj koji ovaj narod okuplja i koji čuva čast Crkve.
Uvjereni su da je svetac, jer kad god dođu osete neku blagodet. Čulo se i da se pored groba desilo veliko čudo. Prema svjedočenju
„Sećam se, bio je oblačan dan i kada sam došao do groba blaženopočivšeg patrijarha Pavla video sam bledu crvenu svetlost kako titra oko krsta. Prvo sam mislio da je neko uključio neki svetleći laser, ali ničega i nikoga nije bilo u blizini. Crvenkasta svetlost je nestala, a posle toga sam više puta odlazio do patrijarhovog groba, ali se ta svetlost nije pojavljivala ponovo“, priča Resanović.
